اسیدهای چرب موجود در سس دبه ای بیژن عمدتاً چند غیراشباع هستند و پروتئین‌های زرده تخم‌مرغ به دلیل ارزش بیولوژیکی بالا متمایز می‌شوند.
با این حال، مناسب است بین سس مایونز صنعتی و سس مایونز صنعتی که بیشتر به عنوان «سس مایونز خانگی» شناخته می شود، تمایز واضحی قائل شویم.
این دو محصول از نظر انرژی دریافتی تفاوت چندانی با هم ندارند، بلکه از نظر منشاء مواد اولیه و وجود افزودنی های غذایی که در آنها وجود دارد.
سس مایونز “مادربزرگ” روش نسبتاً سختی دارد و ماندگاری و همچنین ایمنی میکروبیولوژیکی مواد خام به شدت توسط پراکسیداسیون اسیدهای چرب و آلودگی (به ویژه باکتریولوژیک) ساپروفیت های موجود در همه جا محدود شده است.
از سوی دیگر، محصولی است که در کیفیت غذایی بالای مواد اولیه متفاوت است.
مواد تشکیل دهنده عبارتند از: زرده تخم مرغ خام ، روغن دانه یا بهتر است روغن زیتون فوق بکر (تفاوت های ارگانولپتیک و بیوشیمیایی قابل توجهی بین این دو وجود دارد، اما از طرف دیگر، سرکه شراب «به دست آمده از شراب»، آب لیموی تازه، نمک دریایی یددار و فلفل سفید.
برعکس، محصول صنعتی ماندگاری بسیار خوبی دارد و به قول دنیای آشپزی، “در ماه اوت حتی در بالکن هم بد نمی شود!”.
سس مایونز بدون نسخه بدون شک محصولی است که به شما امکان می دهد تا آماده سازی های بی شماری را تهیه کنید که در مقایسه با مقررات بهداشت مواد غذایی در کیترینگ جمعی، هیچ راهی برای توزیع ندارند.
در میان مواد تشکیل دهنده: روغن آفتابگردان، تخم مرغ پاستوریزه (همچنین تازه)، سرکه شراب، نمک، شکر، آب لیمو، طعم دهنده های طبیعی، تنظیم کننده اسیدیته.
آخرین نکته به نفع سس مایونز خانگی: تهیه داخلی آن، که اگر با دست انجام شود بسیار سخت است، به شما این امکان را می دهد که مصرف این سس را به میزان قابل توجهی تعدیل کنید و با ماهیت پر کالری غذاهایی که در خانه می خورید مقابله کنید.
