به منظور ارزیابی خطرات قرار گرفتن در معرض انسان از انتشار آلاینده‌ها از لوله پلیمر سفید آب ساخته شده از پلی‌وینیل کلراید (PVC)، آزمایش‌هایی انجام شد.
که مواد لوله پلیمر را در شرایط احتراق و شسته شدن قرار دادند و به دنبال آن تجزیه و تحلیل انتشار و نمونه های شیرابه انتشار از لوله های سوزان با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز و کروماتوگرافی گازی طیف سنجی جرمی (GC-MS) تجزیه و تحلیل شد.
نتایج انتشار نشان دهنده وجود اجزای کلردار از جمله دی اکسید کلر، متیل کلرید، متیلن کلرید، آلیل کلرید، وینیل کلرید، اتیل کلرید، 1-کلروبوتان، تتراکلراتیلن، کلروبنزن و کلرید هیدروژن از گازهای خروجی PVC است.
علاوه بر این، غلظت‌های بنزن، 1،3-بوتادین، متیل متاکریلات، مونوکسید کربن، آکرولئین و فرمالدئید در سطوحی یافت شد که می‌توانند بر سلامت انسان تأثیر منفی بگذارند.
تجزیه و تحلیل شیرابه‌های لوله پلیمرهای PVC با استفاده از GC-MS نشان می‌دهد که 40 تا 60 ترکیب آزمایشی شناسایی شده است.
عمدتاً هیدروکربن‌های با زنجیره بلند مانند تترادکان، هگزادکان، اکتادکان و دوکوزان وجود دارد که با خیساندن مواد پی‌وی‌سی سوخته در آب دیونیزه شده آزاد می‌شوند.
تجزیه و تحلیل کمی نشان می دهد که 2-بوتوکسی اتانول، 2-اتیل-1-هگزانول و دی اتیل فتالات در پلیمر پی وی سی سوخته در سطوح متوسط 2.7، 14.0 و 3.1 میکروگرم در هر گرم (mg/g) مواد لوله پلیمر یافت شدند.
این مطالعه پیامدهای قابل توجهی برای درک آلودگی آب آشامیدنی با بنزن پس از آتش‌سوزی‌های جنگلی که لوله‌های پلیمری در کالیفرنیا را سوزاند، دارد.
پلاستیک ها پلیمرهای آلی غیرقابل تجزیه با وزن مولکولی بالا هستند. آنها به طور گسترده در کاربردهای خانگی و شهری مانند لوله پلیمرهای آب و فاضلاب و وسایل نقلیه و تجهیزات الکتریکی مانند کابل ها و شبکه های کابلی استفاده می شوند.
پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE)، پلی پروپیلن (PP) و پلی وینیل کلرید (PVC) رایج ترین نوع پلاستیک هستند که به دلیل هزینه نسبتاً پایین و دمای اشتعال بالاتر مورد استفاده تجاری قرار می گیرند.
